Nowy świat nastał
Za oknami burza z piorunami
Będąc daleko
Popełniam błędy
Mówią szybciej, szybciej
Gonią po torze pełnym dziur
Uciekając przed jedną
Wpadam w drugą
Już czas
Przejść przez zgliszcza
To ty je zrobiłaś
Mówią głosy za plecami
Znów nie patrzę
Odwracam się
Ale jestem przywiązana
Nie ucieknę
Podtrzymują mój oddech
Zostawiając na zgliszczach
Patrz i podziwiaj
Dzieło swojego życia
Moja Droga!!!
OdpowiedzUsuńDługo zastanawiałem się co napisać w komentarzu...nadal nie wiem,
bo ten wiersz, aż odebrał mi dech w piersiach;-)
Jest mi ciężko opisać tak piękne dzieło opisujące nasze trudne życie więc powiem, że jest on zaczepisty.
Pozdrawiam
Mariusz
Dużo by mówić
OdpowiedzUsuńPopieram