W samotnym pokoju
Zgasły już wszystkie iskierki światła
Podobnie w jego duszy
Żółta kamizelka i niebieski frak
Nadal pamiętają jej zapach
Oczy ciągle widzą blond kłosy i błękitne szkiełka
Usta wypowiadają jej imię:
Lawina miłości spadła na
Okaleczony mięsień - domaga się krwi
Tortura skroni -
To tylko kula kończąca rozdział
A chwile zawieszone w próżni
To miłość przystawiła pistolet
Do skroni
Nacisnęła spust
Zakończyła cierpienie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz