Godzina sama w sobie obwieszcza
To czas na ruch
Niedługo zamknę oczy i tam będziesz
Nie pozwól mi pójść, bo odejdę na zawsze
Rzeczy są zmienne, upadki zdarzają się za często
Ale twe ramiona są jedyną stałą odnośniom.
Przed myślą – czyn godny pożałowania
To sprawia, że tracę orientację w zmienności czasów
Dlaczego tak trudno nam dojść do końca?
Nie pozwól mi pójść, bo odejdę na zawsze
Czas ucieka przed oczami
A my nie możemy się znaleźć między przestrzeniami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz